Alam Mo Na Ba?

"Pst! Oo, ikaw nga! Halika may sasabihin ako..."

"Alam mo ba si ano? Oo yung nang-ano dun sa ano? Oo sya nga!"

Tunog pamilyar ba? Ganito ang simula ng araw ng mga taong ang hilig ay pag-usapan ang buhay ng may buhay. Nakakatawa ngunit madalas nakaka-inis. Nakakawala ng sigla ng buhay.

Lahat ng angulo sa isang simpleng bagay patungkol sa taong bida sa kwento ay nahuhukay. Ganito sa mundong aking ginagalawan. Kakampi na sa katawan ng bawat isa ang tsismis. Ang pagusapan at pagtungkulan ng masasamang bagay ang isang taong hindi kasangga. Ang nakaalitan ng isa, kaaway ng lahat. Parang "Sorority at Fraternity", yun nga lang dito wlang hazing. Basta mabulaklak ang iyong dila, kaisa ka na. Basta't may bagong balita ka, kaisa ka!

Madalas kong pagnilayan kung ano ang mga maaring dahilan ng ganitong gawain ng isang tao. Unang pumasok sa aking isipang ang "kakulangan sa sarili", maaring unang dahilan kung bakit mas minabuti ng lang ilan na pag-usapang ang pangit o kahit anong bagay patungkol sa iba upang hindi mabaling ang atensyon ng karamihan sa kanya. Pangalawa ang "problemang pampamilya", maaring sa magulang, kapatid o asawa at anak. Upang hindi mabunyag at mahalangkat ng mga taong kagaya nila ang baho at problemang meron sila sa kanilang pamilya. Panghuli ang "Inggit". Kahilintulad ng kakulangan sa sarili, ang inggit na marahil ang pinaka mabigat na dahilan ng tsismis. Mga taong hindi masaya sa tinatamasa ng iba.

Ikaw? May sasabihin ka?