Ipag paumanhin at natagalan bago ako muling nakapagsulat ng akda sa aking "blog". Maraming pangyayari ang napalagpas. Ngunit pipilitin kong maihabol kung ano man ang maari pang maihabol. Iwanan muna natin ang magulo kong buhay sa loob ng opisina. Malayo sa personal na isyu laban sa aking mga ka-mangagawa, sa aking bisor at sa aking sarili.
Nitong nagdaan araw, Sabado, nadama ko at ng sambayanang Pilipino ang pait na pinatikim ng ating Inang Kalikasan. Marami ang nasalanta, nawalan ng tirahan, ng mga ari-arihan at ng mismong mahal sa buhay. Nakakalungkot at kalunos-lunos pag masdan na ang dating matao at puno ng mga sasakyan na lugar ay nagmistulang karagatan. Ako naman ay lubos na nag papasalamat sa Maykapal na ang aking pamilya ay hindi masyadong naapektuhan ng malungkot na pangyayari di kahalintulad ng maraming mamamayan na aming nakita sa Telebisyon at napakingan sa Radyo.
Ilan sa mga larawang aking nakalap:
Oo! Yan si Kristine Reyes na isa sa matinding naapektuhan ng nagdaan kalamidad. Ito ay patunay lamang na sa hagupit ni Inang Kalikasan, lahat ng tao ay pantay pantay.
Lahat tayo ay may kontribusyon sa trahedyang naganap. Ngunit hindi na makakabuti ang magsisihan. Sama sama tayong magdasal at nawa'y madatnan ng suporta ng ating pamahalaan ang mga lubos na nangangailangan ng tulong at suporta.
No comments:
Post a Comment